دوره جوانی در نظام تربیتی اسلام، دوره وزارت و همراهی است . اگر پدرو مادر و متولیان تربیتی توفیق یافته باشند تمامی گام های مذکور را با موفقیت طی نمایند، جوان آنان در این دوره ، به بالاترین مرحله تکامل اخلاقی ، که مرحله اخلاق مستقل و خود پیرو می باشد می رسد که در آن، قوانین حاکم بر رفتار اخلاقی از درون فرد سرچشمه می گیرد.

خطاب امام صادق(علیه السلام) به همه مسئولان و مربیان که فرمود: «جوانان را در یابید که آنان به سوی هر خیری شتابان ترند»

از زمینه های مساعد دوران جوانی برای کاشتن بذر محبت به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) خبر می دهد. بنابر مضامین روایی وقتی جوانی به سن 21 سالگی می رسد و جوانی است که بر اساس آموزه های دینی و با بصیرت و دقت تربیت شده است ، خداوند تبارک و تعالی فرشتگان را مامور می سازد که به مادر به واسطه این تلاش آگاهانه برای تربیت نسل ولاییِ، خسته نباشید بگویند و به او نوید آغاز زندگی و بخشش تمام گناهان را بدهند. 

در این صورت است که مادر منتظر می تواند سر بلند و با افتخار ادعا نماید که توفیق یافته نسلی منتظر تربیت کند و به رسالت خود که توسط پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) به دوش والدین گذاشته شده بود.

منبع: الکافی،ج8 ، ص 93؛ منتظر و منتظرپروری مریم معین الاسلام ،علی غلامی